مفهوم خوشبختی<\/h3>

خوشبختی عبارت است از: آرامش، احساس سعادت و احساس امنیت. جشن و اسراف و زیاده‏روی، کسی را خوشبخت نمی‏کند. مهریه و جهیزیه هم کسی را خوشبخت نمی‏کند. پای بندی به روشِ شرع است که انسان را خوشبخت و سعادتمند می‏کند.

همدیگر را بهشتی کنید!<\/h3>

ازدواج و اختیار همسر، گاهی در سرنوشت انسان مؤثر است. خیلی از زن‏ها هستند که شوهرانشان را بهشتی می‏کنند. خیلی از مردها هم هستند که زن‏هایشان را بهشتی می‏کنند. عکس آن هم هست. اگر زن و شوهر، این کانون خانوادگی را قدر بدانند و برای آن اهمیت قائل باشند، زندگی امن و آسوده خواهد شد و کمال بشری برای زن و شوهر در سایه ازدواج خوب ممکن خواهد شد.

گاهی هست که مرد در فعالیت‏های زندگی سر دو راهی می‏رسد. انتخاب باید بکند یا دنیا را و یا راه صحیح و امانت و صداقت را، یکی از این دو تا را باید انتخاب کند. این جاست که زن می‏تواند او را به راه اول یا به راه دوم بکشاند. متقابلاً، طرف عکس آن هم هست. شوهرها هم در مورد همسرانشان می‏توانند این طور تأثیرات را داشته باشند. سعی کنید با هم این طور باشید. هر دو کوشش کنید که یکدیگر را متدین، در راه خدا، در راه اسلام، در راه حقیقت، در راه امانت و صداقت، نگهدارید و مانع از انحراف و لغزش شوید.

در دوران بسیار دشوار سال‏های مبارزات و همچنین سال‏های انقلاب، خیلی از زن‏ها شوهران خود را با صبر و همکاری‏شان بهشتی کردند. مردها رفتند به جبهه‏های گوناگون و خطرات را متحمل شدند. این زن‏ها در خانه‏ها لرزیدند و دچار تنهایی و غربت گشتند، اما زبان به شکوه باز نکردند، شوهران خود را تشویق هم کردند. این‏ها شوهران خود را بهشتی کردند و الا می‏توانستند طوری عمل کنند که شوهرانشان از رفتن به جبهه و از ورود به میدان مبارزه، و از ادامه مبارزه پشیمان شوند. می‏توانستند این طور عمل کنند، ولی نکردند. بی‏صبری نشان ندادند. شوهرانی هم بودند که همسرانشان را بهشتی کردند. هدایت آن‏ها، همکاری آن‏ها، دستگیری و کمک آن‏ها موجب شد که این زن‏ها بتوانند در راه خدا حرکت کنند. عکس آن را هم داشته‏ایم. زن‏هایی بوده‏اند که شوهران خود را اهل جهنم کرده‏اند و مردهایی هم بوده‏اند که زن‏های خود را جهنمی کرده‏اند. می‏توانید با هم همکاری کنید، همدیگر را اهل بهشت کنید، همدیگر را سعادتمند کنید، همدیگر را در راه تحصیل علم، تحصیل کمال، پرهیزکاری، تقوا و ساده زیستی کمک کنید.

همدیگر را خوشبخت کنید<\/h3>

خیلی از زن‏ها هستند که شوهر خودشان را بهشتی می‏کنند. خیلی از مردها هستند که همسر خود را حقیقتاً سعادتمند می‏کنند. موارد عکس این هم هست. ممکن است مردهای خوبی باشند، زن‏هایشان آن‏ها را اهل جهنم کنند و زن‏های خوبی باشند که مردهایشان آن‏ها را اهل جهنم کنند. اگر چنانچه زن و مرد هر دو توجه داشته باشند، با توصیه‏های خوب، با همکاری‏های خوب، با مطرح کردن دین و اخلاق در محیط خانه ـ آن هم بیشتر از مطرح کردن زبانی، مطرح کردن عملی ـ این طور یکدیگر را کمک می‏کنند. آن وقت زندگی کامل و حقیقتاً وافی و شافی خواهد شد.

انسان با راهنمایی و دلسوزی و تذکر بجا، با مانع شدن از زیاده روی‏ها و بعضی از کج رفتاری‏های همسرش، می‏تواند او را اهل بهشت کند. البته عکس آن هم هست. با افزون‏طلبی‏ها، با توقعات و با روش‏های غلطی که وجود دارد، می‏تواند همسر خود را جهنمی کند... .

تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر<\/h3>

همدلی و همکاری کردن، معنایش این است که همدیگر را در راه خدا حفظ کنید. تواصی به صبر و تواصی به حق کنید. اگر خانمِ خانه می‏بیند شوهرش دارد دچار یک انحرافی می‏شود، فرضاً در یک معامله نامشروعی دارد قرار می‏گیرد، توی یک جریان غلطی دارد می‏افتد، توی پول درآوردن‏های نادرست دارد می‏افتد، توی رفیق بازی‏های ناسالم دارد می‏افتد، اول کسی که باید او را حفظ کند، اوست. اگر متقابلاً مرد این احساس‏ها را به نوع دیگری از زنش کرد، اولین کسی که باید زن را حفظ کند، شوهر اوست. البته حفظ کردن هم، با محبت کردن و با زبان خوش و با منطق صحیح و با برخورد مدبرانه و حکیمانه حاصل می‏شود، نه با بد اخلاقی و قهر و این چیزها. یعنی هر دو مراقب باشند تا آن دیگری را در راه خدا حفظ کنند.

با هم همکاری کنید، به هم کمک کنید، خصوصاً در امر دین. اگر می‏بینید طرف شما، شوهر یا زن شما کاهل نماز است، به نماز کم اهمیت می‏دهد، به راستگویی کم اهمیت می‏دهد، به مال مردم کم اهمیت می‏دهد، به شغل دولتی کم اهمیت می‏دهد، او را بیدار کنید، به او بگویید، به او بفهمانید و کمک کنید که خودش را اصلاح کند یا اگر می‏بینید که در امر محرم و نامحرم، در امر پاکی و نجسی، در امر حلال و حرام آدم بی اعتنا و بی مبالاتی است، به او توجه بدهید، او را آگاه کنید، کمک کنید که خوب شود. اگر دروغگو، و غیبت کن است، به او تفهیم کنید، نه این که دعوا کنید، نه این که اوقات تلخی کنید، نه این که مثل یک منتقد بداخلاق بنشینید یک کناری هی نق بزنید.

مثل یک پرستار، نه آقا بالاسر<\/h3>

زن و شوهر باید همدیگر را در راه صحیح و صراط مستقیم الهی حمایت کنند. اگر هر کدام از این‏ها مشاهده می‏کنند یک عمل خیر و یک کار شایسته‏ای از همسرانشان سر می‏زند، آن را تشویق کنند و اگر بر عکس، احساس کردند که خطایی، یک انحرافی ـ خدای نخواسته ـ وجود دارد، سعی در اصلاح آن بکنند، یکدیگر را در راه خدا کمک و تشویق کنند.

زن و شوهر باید سعی کنند که یکدیگر را اصلاح کنند. نه مثل یک آقا بالاسر که مرتب به دیگری نیش بزند؛ نه! مثل یک پرستار، یک مادر و پدر دلسوز.

وجه مشترک زوجین در زندگی باید عبارت باشد از: توجه به خدا و اطاعت دستورات الهی و عمل به فرامین خدا. زن و شوهر باید همدیگر را در این جهت حفظ کنند. اگر زن می‏بیند که شوهر او بی اعتنا به مسائل دینی است، او را با حکمت و اخلاق خوش و ظرافت و زیرکی زنانه، وادار به آمدن در راه خدا کند. مرد هم اگر می‏بیند زنش بی‏اعتناست، او هم باید همین تکلیف را انجام دهد. این از کارهای اساسی در زندگی است.

مراقبت اخلاقی<\/h3>

مهمترین کمک به همسر، این است که سعی کنید همدیگر را دین‏دار نگهدارید. مراقب باشید همسرتان خطای دینی نکند. این مواظبت هم به معنای پاسبانی و دیده بانی نیست. این مراقبت، مراقبت اخلاقی است، مراقبت مهربانانه و مراقبت پرستارانه است. اگر چنانچه خطایی از همسرتان دیدید، آن را باید با شیوه بسیار لطیف و عاقلانه‏ای در او از بین ببرید و برطرف کنید. یا با تذکر و یا با بعضی از مراعات‏ها نسبت به هم مسؤولیت دارید.

زن اگر می‏بیند شوهرش در معاملاتِ بد افتاده، در رفیق بازی‏های بد و معاشرت‏های بد افتاده، یا مرد اگر می‏بیند زنش افتاده در بعضی تجمل پرستی‏های غلط یا ولنگاری‏های غلط، نباید بگوید: حالا او خودش است.

شما هر کدام نسبت به هم وظیفه دارید. باید همت خود را متمرکز کنید. زن و مرد می‏توانند بر روی هم اثر بگذارند.

چرخه زندگی انسان از تولد تاپیری و در پایان، مرگ، یک چرخه طبیعی است که در اختیار آدمی نیست. ولی چگونگی زندگی، شاد و با نشاط بودن یا افسردگی و غم، موفقیت و خوشبختی یا شکست و نابودی، به دست خود انسان است و اوست که می‏تواند شکل زندگی‏اش را ترسیم کند.

شکی نیست که دوره نوجوانی و جوانی زندگی آدمی از بیشترین شور و نشاط برخوردار است و رفته رفته در سن میان سالی و پیری انرژی انسان رو به کاهش می‏گذارد، ولی با انجام راهکارهای به ظاهر ساده‏ای می‏توان نشاط و شادی جوانی را طولانی‏تر کرد و حداقل 20 سال جوان ماند.

از آنجایی که جوهر وجود آدمی سرشته از دو حقیقت یعنی جسم و جان است، برای رسیدن به موفقیت و خوشبختی که عامل اصلی شادی و لذت و آرامش است، پرداختن به هر دو بعد وجودی ضروری می‏باشد. شرط رسیدن به این هدف ایجاد تعادل بین جسم و جان است، یعنی به همان میزان که به مؤلفه‏های سلامتی جسم توجه داریم، باید به مؤلفه‏های سلامت روان نیز توجه داشته باشیم. بنابراین اگر بخواهیم از نشاط و شور دائمی برخوردار باشیم و همیشه جوان و پر انرژی بمانیم، هم باید به تقویت بعد جسمانی خود اهمیت دهیم و هم به سلامت روانی و فکری خود بیندیشیم. توجه به امور روانی از آن جهت است که بخش عمده تندرستی و سرخوشی به روان انسان بستگی دارد.

اگر کسی در زندگی از یک جهان بینی صحیح و منطقی برخوردار باشد و برای خود هدف و انگیزه داشته باشد، به طوری که تمام زندگی‏اش را در راستای رسیدن به آن هدف ببیند، قطعا از نشاط عمیق و دائمی برخوردار خواهد بود. بسیاری از افسردگی‏ها و احساس‏های منفی انسان به نداشتن انگیزه در زندگی برمی‏گردد و انگیزه به نوبه خود از هدف برمی‏خیزد.

زندگی ما اگر دارای هدف مقدسی نباشد، هرگز نمی‏توان انتظار نشاط طولانی از آن داشت، اما اگر سعی کنیم بطور جدی به بازسازی افکار و شناخت خود بپردازیم و بتوانیم شناخت درستی از جهان و زندگی بیابیم و آن را جایگزین افکار نادرست کنیم، مشاهده خواهیم کرد که نشاط و شادی و انرژی جوانی در ما به اندازه‏ای به وجود می‏آید که تا پایان عمر ما را همراهی می‏کند و به مرحله‏ای می‏رسیم که هیچ چیز و هیچ کس نمی‏تواند ما را غمگین کند. طبق تعالیم قرآنی، یاد خدا و دل بستن به خدا و رسیدن به کمال انسانی که در بندگی خداست، آرامش دهنده قلب آدمی است که طوفان‏های سهمگین حوادث هرگز قادر نیست کوچکترین تزلزلی در آن ایجاد کند. به همین جهت قرآن درباره اولیای خدا و کسانی که جز رسیدن به خدا هدفی ندارند، می‏فرماید: آنان نه از چیزی می‏ترسند و نه اندوهگین می‏شوند.1

معنای این سخن این است که هیچ نوع اضطراب و افسردگی در زندگی آن‏ها راه ندارد، هرچند به سخترین مشکلات و غمبارترین حوادث مبتلا شوند؛ چنانچه می بینیم اهل بیت اینطور بودند و حتی حادثه‏ای مانند عاشورا نیز آن‏ها را از جا حرکت نداده، بلکه محکمتر کرد؛ همانطور که قهرمانان کربلا آن را اثبات کردند. به هر حال، برای رسیدن به نشاط واقعی توجه به امور روانی و شناختی ضروری است.

بنابراین رسیدن به نشاط و شادی دائمی هم بستگی به عوامل جسمانی دارد و هم به عوامل روانی و شناختی. ما در اینجا به برخی از این عوامل بصورت جزئی و عینی اشاره می کنیم.

ـ انگیزه: انگیزه نقش بسزایی در ایجاد نشاط و انرژی دارد.

باید سعی کنیم انگیزه‏های ما درونی باشد نه عوامل بیرونی مثل تشویق و پاداش؛ زیرا عوامل بیرونی متغیر است و کسی که انگیزه‏هایش را به این عوامل وابسته کند، نمی‏تواند شادی و نشاط خود را طولانی کند. مراد از انگیزه درونی، رسیدن به کمال انسانی و شکوفا شدن تمام استعدادهای آدمی است.

ـ داشتن اعتماد به نفس: با انسجام بخشیدن به افکار و شناخت‏ها و باور کردن توان و استعدادهای خدادادی، می توان به اعتماد به نفس رسید. اعتماد به نفس در یک تعریف ساده، یعنی به این باور برسیم که کار نشدنی وجود ندارد. یا به عبارت دیگر، مشکلی نیست که آسان نشود مرد خواهد که هراسان نشود

ـ خوشبینی و امید: افراد خوشبین به دنیا و محیط زندگی به عنوان قلمرو دشمن نگاه نمی‏کنند، برای آن‏ها همه چیز میدان رقابتی بزرگ است که در آن می توانند توانایی و کاردانی خود را نشان دهند. آنان در بحران‏های زندگی هم از موقعیت‏های مطلوب غافل نیستند و بیشترین استفاده را از کمترین امکانات می‏کنند.

ـ تغذیه مناسب: تداوم نشاط و شادی بستگی دارد به تغذیه کافی و داشتن یک رژیم غذایی مناسب به دور از پرخوری یا خوردن موادی که ارزش غذایی کمی دارند.2

به توصیه‏های زیر توجه کنید:

ـ هفته‏ای یک بار دم کرده گیاهی که تأثیر نشاط آور دارد، مانند: گزنه، برگ درخت غان، بارهنگ، خاربن، و یا گل گاوزبان بنوشید .

ـ خوردن روزانه یک سیب شما را از مراجعه به پزشک بی‏نیاز می‏کند.

ـ خوردن انگور، سلامتی بخش، آرام بخش، ضد التهاب، از بین برنده ترس و بسیار مقوی و مغذی است.

ـ مصرف عناصری چون: روی، که در لبنیات، ماهی، ماکارونی و نان فراوان است و نیز یدُ، که با مصرف نمک یددار تأمین می‏شود، به نشاط افراد خسته کمک می‏کند.

ـ تحرک: تحرک کلید موفقیت در هر چیز است و از لوازم ضروری زندگی آدمی است. تحرک نه تنها بسیاری از بیماری‏ها را بهبود می بخشد و از اضافه وزن و کمر درد جلوگیری می‏کند، بلکه افسردگی را از بین می برد و نشاط کافی به آدمی اعطا می‏کند.

انسان می تواند تحرک را با ورزش‏هایی چون پیاده روی، دوچرخه سواری، دوش آب سرد و پس از آن بلا فاصله دوش آب گرم، کوه نوردی، شنا، استفاده از پله به جای آسانسور، دومارتن و مانند آن به دست آورد. فعالیت‏های ورزشی سبب افزایش ظرفیت قلب و ریه می‏شود. خون بهتر به عضلات و مغز می‏رسد. استخوان‏ها و مفاصل قوی‏تر می‏شود. سوخت و ساز بدن سریعتر می‏گردد. اندام زیباتر می‏شود. احساس نگرانی و اضطراب از بین می‏رود. مصونیت بدن در مقابل بیماری‏ها بیشتر می‏شود. خواب عمیق‏تر می‏شود. نیروی اراده پرورش یافته و قوی‏تر می‏شود. و سلامتی بدن و نشاط و شادی زندگی افزون می گردد.

ـ رفتن به دامن طبیعت: رفتن به کنار سبزه و آب و تنفس در هوای مطبوع و تمیز آن، رفتن به کنار دریا، دامنه کوه‏ها و تماشای درختان و گل‏ها اگر به صورت دائمی و هرچند وقت یکبار باشد و انسان سعی کند استراحت خود را در این مکان‏ها قرار دهد، تأثیر معجزه آسایی بر نشاط و شادی انسان می گذارد. اگر هم امکان رفتن به طبیعت را پیدا نکردیم، حداقل کاری کنیم که طبیعت به نزد ما بیاید. با استفاده از پرورش گل و گیاه داخل منزل و نیز استفاده از مواد خوشبو کننده طبیعی چون عطر گل یاس، بهار نارنج، گل سرخ، لیمو ترش و استفاده از عصاره‏های آرام بخش چون بابونه، بنفشه، نعناع و دارچین، گیاه مرزنگوش و مانند آن به تأثیر فراوان آن‏ها بر سلامت و نشاط روانی خود دست پیدا کنید.5

ـ بهداشت: در کنار همه موارد فوق، رعایت بهداشت اهمیت ویژه‏ای دارد؛ زیرا متخصصین سلامت تأکید می‏کنند پیشگیری مقدم بر درمان است و راهی آسان‏تر و مطمئن‏تر می‏باشد. اگر می‏خواهیم از نشاط و شور و شوق بادوامی برخوردار باشیم، لازم است یک چکاب کامل از خود داشته باشیم و به میزان قند و چربی خون و نیز کارکرد غدد و دستگاه‏های بدن توجه کافی داشته باشیم تا در صورت به هم خوردن تنظیم آن، بتوانیم به آسانی از بروز بیماری‏های خطرناک جلوگیری کنیم.

خدایا ...
چشمانم را می گشایم، دیواری است به بلندای نا امیدی ...
در خود می پیچم و بغض می کنم .
چون درختی شده ام که تبر بر شاخسارش فرو می آورند و نفس در ریشه هایش تنگ می شود ...
خدایا در این دیوار پی روزنم که خویش را از این همه منجلاب فسادی بیرون کشم ...
خدایا دستتت را بر شانه های خسته ام قرار بده ...
ای خدای بزرگ
تویی که به کوه فرمان ایستادن داده ای و به رود فرمان رفتن ...
به پرندگان فرمان پرواز و به ستارگان فرمان درخشیدن داده ای .
به من نیز بیاموز ایستادن و رهایی را ...
پرواز و روشنایی را ...
تا شاخسار شکسته ام را جوانه های امید بشکفد ...

ای خدای بزرگ ...
ای خدای متعال ...
و ای خدای منّان می خواهم یاد بزرگت در تار و پود جانم رسوخ کند ...
آنچنان که باران به درختان می بخشد تا شاخه های بلند به آسمان برسد ...
من درمانده تشن? محبّت توام ...
صدایم کن تا حجم این همه فریاد از خاطرم پاک شود ...
تا جز صدای پاک قدسی تو چیزی نشنوم ...
خدایا ...
ای خدای بزرگ و مهربان ...
نگاهم کن تا فراموش کنم این نگاههای بی خورشید و آشفته را ...
و جز چشمان مهربان تو هیچ نبینم ...
می خواهم خالی شوم از هر چه غیر توست ...
از این زمین پر هیاهو که درشب و روزش مردم روح و تن می سپارند ...
خدایا دلم تنگ آرامشی ژرف است، تو را می خوانم ...
دستم را بگیر و خاطر ابریم را به خورشید بسپار ...
و لحظه ای این جان بی قرار را به خویش نگذار ... یا ارحم راحمین ...

 حس هدفمندی را در خود پرورش دهید:

رویاهای خود را به صورت اهدافی مشخص و روشن روی کاغذ بیاورید. شاید بزرگترین کشف در تاریخ بشر این باشد:« شما همان می شوید که اغلب به آن فکر می کنید.» دو عاملی که بیش از هر چیز دیگر بر زندگی شما تاثیر می گذارد یکی این است که اغلب اوقات به چه چیز فکر می کنید و دوم اینکه  چگونه به آن فکر می کنید. افراد موفق بیشتر اوقات به اهدافشان فکر می کنند، در نتیجه، مدام به اهدافشان نزدیکتر شده و اهداف نیز مرتبا به آنها نزدیک تر می شوند. هر آنچه بیشتر اوقات به آن فکر کنید در زندگی تان رشد می کند. اگر در مورد اهدافتان فکر ، صحبت و تجسم کنید ، موفقیت شما بسیار بیشتر از کسی خواهد بود که اغلب در مورد نگرانی ها و مشکلات فکر و صحبت می کند.

در اینجا یک فرمول ساده ی هفت مرحله ای برای هدف گذاری و نحوی دست یابی به آن ذکر می شود که می توانید برای میلیونر شدن از آن استفاده کنید.ادامه مطلب...

عشق میوه تمام فصل هاست و دست همه کس به شاخسارش می رسد . مادر ترزا

عشق نخستین سبب وجود انسانیست .  وونارگ

عشق همچون توفان سرزمین غبار گرفته وجود را پاک می کند و انگیزه رشد و باروری روزافزون می گردد .  ارد بزرگ

عشق ما را می کشد تا دوباره حیاتمان بخشد .  شکسپیر

عشق مانند بیماری مسری است که هر چه بیشتر از آن بهراسی زودتر به آن مبتلا میشوی .  شانفور

عشق برای روح عادی یک پیروزی و برای روح بلند یک فداکاریست .  کوستین

عشق هنگامی که شما را می پرورد شاخ و برگ فاسد شده را هرس می کند .  جبران خلیل جبران

عشق برای مرد از احساسات عمیق و غیر ارادی نیست ، بلکه قصد و عقیده است  .  مادام دوژیرادرن

عشق هوس محبوب شدن نزد معشوق است .  زابوتن

عشق نخستین بخش از کتاب مفصل بیوفائی است .  ژرژسان

عشق معجزه ایست . امیل زولا

عشق شیرینی زندگیست .  مارسل تینر

عشق مزیت دو فردیست که دائم سبب رنج و اندوه یکدیگر می شوند  .  سنت بوو

عشق یکنوع تب و حرارت شدید است .  استاندال

عشق گل کمیابی است .  آندره توریه

عشق حادثه ایست .  کولارن

عشق چیزیست که به هیچ چیز دیگر شباهت ندارد . ریشله

عشق ما را میکشد تا دوباره حیاتمان ببخشد . بوبن

عشق شاه کلیدی است که تمام دهلیزهای قلب را میگشاید . ایوانز

عشق این توانائی را می دهد که بگوئید ، پوزش می خوا هم .  کن بلانچارد

عشق یعنی ترس از دست دادن تو  . مثل ایتالیائی

عشق تاریخچه زندگی است.... اما در زندگی مرد واقعه ای بیش نیست .  مادام دواستال

عشق همیشگی است این ما هستیم که ناپایداریم ،عشق متعهد است مردم عهد شکن، عشق همیشه قابل اعتماد است اما مردم نیستند .  لئوبوسکالیا

عشق عبارت است از وجود یک روح در دو کالبد. عاملیست که دو تن را مبدل بفرشته ی واحدی می کند . ویکتور هوگو

عشق رمز بزرگیست . افلاطون

عشق تجارت خطرناکیست که همواره به ورشکستگی می انجامد .  شانفور

عشق نبوغ عقل است. توسنل

عشق دردیست که فقط سه دارو دارد: گرسنگی ، انتظار ، انتحار .  کراتس

عشق نمی دانم چیست و نمی دانم چگونه سپری می شود .  مادموازل دوسگوری

عشق دردیست شدیدتر از تمام دردهای دیگر ، زیرا در عین حال روح و قلب و کالبد را رنج می دهد . ولت

عشق حیات عاشق را تشکیل می دهد و الا معشوق بهانه است . آلفونس کار

عشق ظالمی است که به احدی رحم نمی کند .  کرنی

عشق ، خطای فاحش فرد در تمایز یک آدم معمولی از بقیه ی آدم های معمولی است .  برنارد شاو

عشق چیزیست که بیعقلان را عاقل می کند و عاقلان را عاقلتر می نماید و آن ها را که بیش از اندازه عاقلند را کمی بی قید می سازد .؟

عشق چیزیست که نخست به شما پرو بال می دهد تا بعد بهتر بتواند بدامتان بیندازد .  د. اسمیت

عشق ، عشق می آفریند . عشق ، زندگی می بخشد . زندگی ، رنج به همراه دارد . رنج ، دلشوره می آفریند . دلشوره ، جرات می بخشد . جرات ، اعتماد می آورد . اعتماد ، امید می آفریند . امید ، زندگی می بخشد . زندگی ، عشق به همراه دارد . عشق ، عشق می آفریند .  مارکوس بیکل

عشق خوشبختی است که دو طرف برای هم ایجاد می کنند . ژرژسان